واحدعلوم تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی از 30 آبان تا 2 آذرماه هشتمین كنفرانس بین المللی كشاورزی پایدار در محیط زیست، غذا، انرژی و صنعت را میزبانی می كند. هدف از این كنفرانس كه تابحال هفت دوره آن در كشورهای آلمان، دانمارك، چین، كانادا، ژاپن و مالزی با حضور بیش از 20 كشور اروپایی برگزار شده است، بحث و تبادل نظر در باره راه های تامین امنیت غذایی، تولید غذای سالم و كاهش گرسنگی در جهان است.
پروفسور'آرتور ریداكر' یكی ازمیهمانان خارجی این كنفرانس كه درباره استفاده از كودهای شیمیایی در زمین های زراعی سخنرانی داشت، درحاشیه برگزاری این كنفراس در گفت وگو با ایرنا، در مورد تفاوت نوع كشاورزی دركشور فرانسه و ایران تصریح كرد: البته خیلی نمی توان این دو كشور را با یكدیگر مقایسه كرد چون كه فرانسه یك كشور پرآب و دارای مراكز تحقیقات كشاورزی پیشرفته است و ایران ضمن كم آبی هنوز دربخش تحقیقات و آموزش كشاورزی با جایگاه مطلوب فاصله دارد.
وی ضمن تاكید بر گسترش واحدهای تحقیقات و مطالعاتی ویژه در حوزه كشاورزی در كشورهای درحال توسعه از جمله ایران اظهار داشت: به طور حتم بخش تحقیقات و آموزش در كشاورزی ایران با عنایت به شرایط كم آبی این كشور و برای یافتن راه های علمی و دقیق مكمل به منظور جبران این معضل اساسی و همینطور شناسایی نوع خاك برای افزایش بازدهی، نیازمند توجه و سرمایه گذاری ویژه از جانب دولت است.
پرفسور ریداكر با تاكید براینكه، امروزه كشاورزی در دنیا متحول شده است و روش های سنتی دهه های گذشته در این بخش منسوخ شده است اظهار داشت: كشورهای در حال توسعه هم بایستی به این سمت حركت كنند، چراكه امروزه كشاورزی در كشورهای پیشرفته به علت نقش مهمی كه در تامین نهاده ها و همینطور تامین مواد اولیه و خام سایر صنایع و تولید اشتغال و صادرات دارد بعنون یك بخش زیربنایی به حساب می آید.
وی با اشاره به واقع شدن ایران در منطقه نیمه خشك دنیا و دست و پنجه نرم كردن با مشكل كم آبی اظهار نمود: به طور حتم بخش تحقیقات و آموزش در كشاورزی ایران با عنایت به شرایط موجود این كشور نیازمند توجه و سرمایه گذاری ویژه است.
رئیس افتخاری مركز تحقیقات كشاورزی فرانسه ادامه داد: مطالعات و بررسی های انجام شده مبین آن است كه كشاورزی درایران در دوره های مختلف كاشت و برداشت محصول و همینطور نوع آبیاری نیازمند حمایت های بیشتر دولت در عرضه راهكاری های نوین روز دنیا است.
به گفته وی، بروز انواع واقسام بحران های زیست محیطی در نقاط مختلف دنیا از جمله خشكسالی، آلودگی ها و همینطور افزایش جمعیت، توجه به توسعه پایدار و چگونگی دستیابی به آن را برای تمامی كشورها را به یك مسئله مهم تبدیل شده است.
پرفسور ریداكر همینطور با اشاره به سخنرانی خود در مورد استفاده از كودهای شیمیایی در زمین های زراعی اظهار داشت: در این سخنرانی من به مقایسه استفاده از كودهای شیمیایی در زمین های زراعی یكسری كشورها توسعه نیافته مانند بیشتر كشورهای آفریقایی و كشورهای توسعه یافته پرداختم.
وی ادامه داد: طبق تحقیقات انجام شده در دنیا در كشورهای بزرگ و پیشرفته به طور معمول یارانه هایی به مصرف كود در زمین های زراعی به منظور توسعه و غنی سازی زمین های زراعی تعلق می گیرد.
پرفسور ریداكر اظهار داشت: بعنون مثال میزان استفاده كود در كشور فرانسه از 200 كیلوگرم در هكتار آغاز و به تدریج به 150 كیلوگرم درهكتار كاهش یافته است و بطور كلی در كشورهای توسعه یافته معمولا 100 تا 150 كیلوگرم كود شیمیایی در هكتار استفاده می گردد.
وی اضافه كرد: این درحالی است كه دركشوری مانند ایران متوسط استفاده كودهای شیمیایی در زمین های زراعی حدود 50 كیلوگرم در هكتار است و در كشورهای آفریقایی هم این میانگین به 10 كیلوگرم در هكتار نمی رسد. بنابراین این میزان مصرف كود اضافی بیشتر به طور حتم در توسعه كشاورزی نقش داشته و این هم به علت انجام اقدامات تحقیقاتی و پژوهشی در زمین های زراعی است.
پرفسور ریدادكر ادامه داد: سفارش من این است كه مصرف این كودها شیمیایی در زمین های كشاورزی درحد استاندارد افزایش یابد تا شاهد افزایش محصولات كشاورزی باشیم.
وی درباره این كه، طبق تحقیقات انجام شده مصرف بالای كودهای شیمیایی البته یكسری آلودگی های زیست محیطی و بیماری ها را بدنبال دارد، اظهاركرد: اگر به میزان صحیح از كودهای شیمیایی استفاده گردد آلودگی و بیماری ها اتفاق نخواهد افتاد چراكه افزودن كودهای شیمیایی برای غنی كردن خاك خیلی موثر و مفید است.
وی همینطور نقش دولت در سیاست گذاری های حوزه كشاورزی را بسیار مهم و اثرگذار دانست و اظهار داشت: البته مسائل بسیاری دست به دست هم می دهند تا كشاورزی مطلوبی را شاهد باشیم، در فرانسه هم بخش خصوصی و هم دولتی بسیار فعال هستند، اما مراكز تحقیقاتی بزرگ دولتی هستند.
پرفسور ریداكر با تاكید براینكه، كشاورزی پویا و بالنده نیازمند صرف هزینه مناسب در بخش تحقیق، توسعه امور آزمایشگاهی و پژوهش است، اظهار داشت: دانشمندان و محققان برای تاثیرگذاری در حوزه زراعت و كشاورزی بایستی از امكانات و حمایت ها و از آزادی عمل بیشتری نسبت به سایر بخش ها برخوردار باشند.