ایران و قطعنامه شكست خورده
روزنامه اعتماد در مطلبی آورد: چند روزی از ناكامی بزرگ ایالات متحده امریكا در عدم كسب آرای لازم برای تصویب قطعنامه پیشنهادی در شورای امنیت سازمان ملل متحد درمورد مبحث عدم لغو تحریم تسلیحاتی جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر مفاد موافقتنامه هسته ای ایران و گروه كشورهای پنج بعلاوه یك وقت كه باید بعد از پنج سال از امضای آن در اواخر مهر ماه آینده لغو شود، می گذرد.
در گزیده ای از یادداشت روزنامه اعتماد به قلم ابوالقاسم دلفی دیپلمات و سفیر اسبق ایران در فرانسه آمده است: نگاهی به تحولات متعاقب این شکست امریکا در شورای امنیت سازمان ملل متحد که برخی آنرا به شکست سیزده بر دو ترامپ در مقابل جامعه جهانی و در خصومتش با جمهوری اسلامی ایران تشبیه کرده اند، حکایت از واقعیاتی دارد که چنانکه مورد توجه قرار نگیرد امکان دارد باز هم فرصتی به تهدید بدل شود. نخستین عکس العملی که بعد از این رخداد مهم و بی سابقه در تاریخ و سوابق تحولات شورای امنیت می تواند مورد توجه باشد، نگاه به نوع عملکرد بازیگران اصلی این مبارزه جانانه شورای امنیت و آماده سازی برای مراحل پیشروی بعدی در سامانه تداوم این روند است.
عناصر اصلی دیپلماتیک ایالات متحده از شخص ترامپ تا تمامی بازیگران این حوزه مهم در سیاست خارجی امریکا در آستانه انتخابات نوامبر این کشور، نخستین عکس العمل شدید خویش را ضد هم پیمانان غربی بخصوص اروپای یکپارچه مخالف با نظر و عملکرد امریکا در خروج از برجام، ابراز و آرای ممتنع آنان را معارض با منافع ایالات متحده تفسیر کردند. اعضای اروپایی شورای امنیت شامل دایم و غیردایم بلافاصله بعد از اعلام رای در نخستین اقدام خود با انتشار بیانیه های جداگانه به تشریح آرای شان که با سیاست های امریکا در برخورد با موافقتنامه هسته ای همسو نبود، پرداختند جالب آنکه بریتانیای کبیر همیشه متحد با امریکا هم در این راه کمترین همراهی و مساعدت را با ترامپ به عمل نیاورد. مهم ترین بخش از عملکرد بازیگران شورای امنیت در برخورد با قطعنامه امریکا، آرای مخالف و به اعتباری وتوی مسکو و پکن، دو عضو دایم شورای امنیت با این قطعنامه بود که می تواند در صورت تداوم در این راه پر تلاطم، نقش و جایگاه با اهمیتی را در آینده آن ایفا کند.
امریکا و وزیر خارجه سرشکسته اش در یک اقدام نمادین و به بهانه شرکت در مراسم تحلیف ریاست جمهوری با سفر به دومینیکن به قدردانی و تمجید از تنها کشوری که با قطعنامه امریکا همراهی کرده بود، مبادرت کردند. با هر نگاه و عینکی که به ماجرای تلاشهای امریکایی ترامپ برای ممانعت از به انتها رسیدن تحریم تسلیحاتی جمهوری اسلامی ایران در پرتو برجام و ترتیباتی که برای طرح قطعنامه در شورای امنیت فراهم شده، نگاه نماییم، توفیقی است بی بدیل برای وجهه بین المللی کشور در چیدمان آرای شورای امنیت سازمان ملل متحد در قبال موضوعی بسیار مهم و حیاتی در نمایشی خلاف همه روندهای تحمیلی بر افکار عمومی جهان که همانا منزوی سازی جمهوری اسلامی ایران بوده است، بروز کرد.
آنچه به نظر می آید لزوم تام و قویتر از هر اقدامی برای دیپلماسی کشور به حساب می آید، دقت و توجه به روند است که ایستگاه کلیدی آن در روز پایانی تحریم تسلیحاتی جمهوری اسلامی ایران و نقش آفرینی مجدد اعضای شورای امنیت فعلی است که تا اینجای کار هم حق بزرگی در سیلی خوردن ترامپ در شورای امنیت به عهده داشته اند.
اینکه چگونه باید این اقدام ۱۳ مخالف امریکا در شورای امنیت را که همگی از یک وزن و جایگاه مساوی هم برخوردار نیستند پاسخ داد، دیپلماسی کشور تشخیص و عملیاتی خواهد نمود اما تردیدی نیست که تاخیر در اقدام نمی تواند آرامش روند فعلی در تأمین اهداف علنی کشور را در پیشگیری از اقدامات امریکا محقق کند بخصوص آنکه ابتکار پوتین، رئیس جمهور روسیه برای برگزاری اجلاس سران کشورهای عضو دایم شورای امنیت بعلاوه آلمان و جمهوری اسلامی ایران هم با رویکرد موافق فرانسه و بدخلقی های همیشگی امریکا روبه رو شده و شایسته توجه و محاسبه سود و زیان برای اعلام نظر در مورد آن هم هست.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد ایران و قطعنامه شكست خورده