دانشجو به مثابه منتقد
به گزارش برتریها روزنامه همدلی در مطلبی نوشت: دانشجو با واکاوی ضعف ها، بررسی ظرفیت موجود در جامعه و ارائه راهکار عملی به مثابه یک منتقد عمل می کند. به عبارت دیگر دانشجو با شرح پدیده ها درصدد فهم مجهول و جست وجوی علت است.
روزنامه همدلی ۱۶ آذر یادداشتی به قلم بهنام علی پور پژوهشگر تاریخ منتشر نمود و نوشت: تاثیر دانشگاه و دانشجو بر فضای سیاسی و اندیشه «سیاست ورزان»، مقدمات رشد عقلانی در «جامعه مدنی» را فراهم می آورد. امروزه تحقق «آرمان های ملی» با تاکید بر انسجام درونی و بهره گیری از ظرفیت «برون مرزی» ممکن است؛ پس رشد «نشاط سیاسی»، تعهد «جامعه علمی» به آرمان های سیاسی- اجتماعی را افزایش داده و دانشجویان را به تکاپو در جهت «منفعت عمومی» سوق می دهد... د. تفسیر امنیتی و «سیاست زده» از مسائل علمی سبب قبض اندیشه و محدودیت در فضای دانشگاهی است. بهره گیری از این روش سبب افزایش تردید در ارزش های حاکمیت و کاهش قشر بی طرف (قشر خاکستری) می شود. با تکریم منزلت دانشجو و ایجاد بستر برای «فعالیت دانشجویی»، کاهش تنش زدایی در مسائل سیاسی و همگرایی جریان ها میسر می شود. واقعه ۱۶ آذر ۱۳۳۲ برآمده از تفسیر شتابزده، سطحی، غیرمنعطف و سیاسی از یک پدیده مسالمت آمیز تحت عنوان «اعتراض دانشجویی» بود. اعتراضی که با عدم پاسخ منطقی و «تنش زدا» منجر به یک رویداد تاریخی شد. اتخاذ رویکرد امنیتی در مواجهه با این مسئله، ظهور برگی نو در دفتر تاریخ را رقم زد؛ برگی که در تقویم ایران تحت عنوان «روز دانشجو» از آن یاد می شود. با برکناری مصدق و تشکیل دادگاه، نخست وزیر سابق ایران (مصدق) خواهان برگزاری جلسات در دادگاه علنی شد. محرومیت او از این حق قانونی، شرعی و انسانی بر تشنج جامعه افزود؛ علاوه بر آن شایعه ارتباط مجدد با انگلیس و سفر معاون رئیس جمهور آمریکا (ریچارد نیکسون)، فعالیت گروه های چپ را به دنبال داشت.
فضای دانشگاهی تحت تاثیر جناح بندی ها دست به سلسله اعتراض هایی پیوسته و منسجم زد. تغییر موضع و رویکرد حاکمیت نسبت به مسائل مختلف بعد از سقوط مصدق در پاسخگویی به این اعتراضات نمود پیدا کرد. واقعه ۱۶ آذر ۱۳۳۲ از این مسئله استثنا نشد. «احمد قندچی»، «مهدی شریعت رضوی» و «مصطفی بزرگ نیا» در صفحات تاریخ ثبت شدند تا حافظان امنیت، امروز با تعقل و واکاوی بیشتری نسبت به گذشته به اعتراضات پاسخ دهند و بررسی همه جانبه را در دستور کار قرار دهند. به بیان دیگر تهدیدهای ناشی از «مطالبات مردمی» که محتوای سیاسی دارد، با «سعه صدر» و پاسخ مناسب به فرصت و همگرایی منجر می شود. فارغ از ذکر و شرح پدیده ها با نظر به مفاهیم دانشجو و دانشگاه در جامعه کنونی رخوت و دلزدگی در مسائل سیاسی به چشم می آید. این کاستی متاثر از علل مختلف تا مرز تغییر ماهیت به بحران اجتماعی پیش رفته است که در حد وسع و حوصله مخاطب به نمونه ای چند از آنها اشاره می کنم. علاوه بر کاهش یارانه مطبوعات و شرایط دشوار اقتصادی این حوزه که در کمیت و کیفیت نشر جراید و کتب تاثیر گذاشته است، احزاب کارکرد حزبی خودرا از دست داده و مردم به سبب نبود «امنیت اقتصادی»، در تفسیر کلیه مسائل رویکرد سیاسی دارند. نگارنده با عدم آگاهی از تاثیر این پدیده بر «تاویلِ امنیتی» از مسائل و صف بندی های ایدئولوژیک، بررسی متغیر موجود را لازم می داند. واکاوی این مساله برون رفت ازشرایط موجود را فراهم می آورد و قطعی ترین درمان برای تخدیر «نشاط سیاسی» در عرصه علمی-دانشگاهی است. به تبع این تغییر تکاپوی دانشجویان برای تاثیرگذاری و تاثیرپذیری از فضای سیاسی با نقد درونی پدیده ها نمایان می شود و امکان طرح «آلترناتیو» در خارج از مرزها را می کاهد. درنتیجه امکان بروز تک صدایی در مسائل سیاسی سیر نزولی خواهد یافت و شرایط «تضارب آراء» و برقراری «دیالوگ» فراهم می شود. به هر تفسیر نگارنده بعنوان یک دانشجو، فضای کنونی را در شأن آرمان های جمهوری اسلامی و مطالبات دانشجویان نمی دانم پس این سیاهه ادای دینی است به جامعه دانشگاهی که با تاکید بر رویکرد انتقادی به بررسی مسئله پرداخته و با ارائه چاره حسن نیت خودرا ثابت می کند.
منبع: bartariha.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد دانشجو به مثابه منتقد