واكاوی افترا زنی ضد دولت با ابزار مذاكره
به گزارش برتریها درحالی که دولت دوازدهم با درک ناکارآمدی مذاکره با ترامپ به رغم فشارهای شدید آمریکا از حضور پشت میز مذاکره خودداری کرد، برخی مخالفان داخلی مدعی تمایل بی قید وشرط دولت برای مذاکره با ترامپ شده اند؛ ادعایی که در آستانه انتخابات ۱۴۰۰ و احتمال بازگشت بایدن به برجام رنگ وبوی حزبی می دهد.
هر چه به انتخابات ۱۴۰۰ نزدیک تر می شویم و امکان بازگشت مجدد آمریکا به برجام افزایش می یابد به همان میزان هم بر موج افترا زنی ها و در عین حال توهین ها به دولت دوازدهم افزوده می شود. یکی از افترا هایی که به تازگی به دولت و تیم دیپلماسی وارد شده به مبحث مذاکره در دولت ترامپ برمی گردد.
مخالفان دولت این باور ناصحیح را در جامعه منعکس کرده اند که «برنامه دولت روحانی برای انجام مذاکره با ترامپ هزینه های بزرگ سیاسی و اقتصادی به کشور تحمیل کرد. روحانی و ظریف برای هموار کردن مسیر مذاکره با این رئیس جمهور جنجالی آمریکا، حدودا دست به هر کاری زدند.»
رد ادعاهای واهی با استناد به رویکرد اعلانی و اعمالی دولت
ادعاها ضد دولت در خصوص بسترسازی برای مذاکره با ترامپ در حالی مطرح می شود که نگاهی هرچند اجمالی به سیاست های اعلانی و اعمالی تیم دولت دوازدهم عکس آنرا اثبات می کند.
دولتمردان ایران از اردیبهشت ماه ۱۳۹۷ که ترامپ از برجام خارج شد، همواره بر این نکته تاکید دارند که هیچ گونه مذاکره ای خارج از چارچوب برجام را برنمی تانبد. از نگاه آنها مذاکره با آمریکا هم به شرط بازگشت این کشور به توافق و رفع تحریم ها امکان پذیر است. ازاین رو کوشش برای عضوگیری مجدد در برجام یا گنجاندن موضوعات غیرهسته ای همچون موشکی و منطقه ای به توافق در دولت ترامپ شانس شروع مذاکرات و حل وفصل اختلافات را از بین برد؛ شروطی که در دولت بایدن هم به قوت خود باقی است.
ایران در عمل هم با زدن دست رد بر سینه «مایک پمپئو» وزیر خارجه ترامپ نشان داد که به هر قیمتی حاضر به مذاکره نیست. پمپئو برای مذاکره با ایران برای رسیدن به یک توافق جدید شرایطی دوازده گانه را بیان کرد که توقف غنی سازی اورانیوم و توسعه برنامه موشکی بالستیک از جانب ایران، آزادی شهروندان آمریکایی و متحدان این کشور، خروج ایران از سوریه و غیره تنها چند مورد از شروط دوازدگانه وی بود.
عقب نشینی آمریکا از شروط کذایی پمپئو هم به نتیجه نرسید. با وجود اصرار ترامپ بر مذاکرات بدون پیش شرط با تهران، دولتمردان ایران همصدا با مسئولان عالی رتبه دیگر جمهوری اسلامی حاضر به حضور با مقامات کاخ سفید پشت میز مذاکره نشدند. تردیدی وجود نداشت که تیم ترامپ پشت میز هم همان شروطی را مطرح خواهد نمود که پیش تر پمپئو مطرح کرده بود. ضمن اینکه آمریکا به دنبال انعقاد توافق ثانویه ای با ایران بود که برجام را بعنوان دستاورد رقبای دموکرات خود در آستانه انتخابات ۲۰۲۰ به چالش بکشد.
تسلیم نشدن در مقابل مطالبات گزاف آمریکا هم در کلام مقامات دولت روحانی آشکارا شنیده می شد. به صورتی که رئیس جمهوری اوایل مردادماه سال گذشته در جلسه هیأت وزیران بخشی از صحبت های خویش را به موضع مذاکره اختصاص داد و اظهار داشت: این دولت هیچگاه فرصت مذاکره را از دست نداده و نخواهد داد و تا زمانی که مسئولیت اجرایی کشور را برعهده دارم، برای انجام مذاکره عادلانه، قانونی و عزتمندانه کاملاً آمادگی داریم تا مشکلات را حل و فصل نماییم. اما در عین حال حاضر نیستیم به اسم مذاکره کنار میز تسلیم بنشینیم.
با توجه به این اظهارات صریح و شفاف روحانی و دیگر مقامات ارشد دولت، برچسب زدن به دولت دوازدهم در خصوص ریل گذاری برای آغاز مذاکرات با ترامپ و دستیابی به توافق آن هم به هر قیمتی که باشد، دور از انصاف است. روحانی چند روز پیش هم در این پیوند تصریح کرد: سیاست ما روشن است، سیاست جمهوری اسلامی ایران همان گونه که بارها تاکید کردیم، تعهد در مقابل تعهد، اقدام در مقابل اقدام، کاهش تنش در مقابل کاهش تنش، احترام در مقابل احترام، تعهدات بین المللی در مقابل تعهدات بین المللی.
«علی ربیعی» سخنگوی دولت سه شنبه ۳۰ دی در نشست هفتگی خود با خبرنگاران اظهار داشت: موضع ایران درباره بازگشت آمریکا به برجام از جانب مقامات کشور بارها اعلام و تکرار شده است. دولت آمریکا باید ابتدا تعهدات خویش را بر مبنای برجام و هم قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل انجام دهد و این تنها مسیر موجود پیش روی دولت جدید در آمریکا است.
بی اعتمادی به ترامپ و خوش بینی به بایدن
ویژگی های شخصیتی ترامپ و همینطور عملکرد سیاسی پرتنش وی در فرار از تعهدات بین المللی، مجموعه ارکان نظام جمهوری اسلامی ایران را به این نتیجه رساند که مصوبه شورایعالی امنیت ملی را در دستور کار قرار دهند؛ مصوبه ای که در عمل گام هایی را با هدف توازن بخشی به تعهدات تعیین کرد.
پیرو مصوبه شورایعالی امنیت ملی بود که ایران به استناد به دو بند ۲۶ و ۳۶ برجام پنج گام با فواصل زمانی دوماهه برداشت. این گام های کاهنده عبارت بودند از: گام اول (۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۸)، عدم رعایت محدودیت های در ارتباط با نگهداری ذخایر اروانیوم غنی شده و ذخایر آب سنگین؛ گام دوم (۱۶ تیرماه ۱۳۹۸)، عدم رعایت محدودیت های در ارتباط با سطح غنی سازی اورانیوم و اقدامات در ارتباط با مدرن سازی رآکتور آب سنگین اراک؛ گام سوم (۱۵ شهریور ۱۳۹۸)، عدم رعایت محدودیت های در ارتباط با تحقیق و توسعه؛ گام چهارم (۱۵ آبان ۱۳۹۸)، بازگشت ماهیت فردو به مرکز غنی سازی و آغاز گازدهی به سانتریفیوژ ها در این مرکز و در نهایت گام پنجم (۱۵ دی ۱۳۹۸)، عدم رعایت محدودیت در تعداد سانتریفیوژها. البته همه این گام ها در صورت اجرای تعهدات از جانب طرف مقابل، قابل بازگشت هستند.
در دولت ترامپ برخلاف ادعای مخالفان نه تنها دولت روحانی به دنبال بسترسازی و نشستن پشت میز مذاکره با ترامپ برنیامد بلکه در این زمان همواره شاهد افزایش تنش ها و حتی خطر رویارویی نظامی بودیم؛ تهدیدی که تا روزهای آخر حضور ترامپ در کاخ سفید وجود داشت.
اوج انزجار روحانی بعنوان رئیس دستگاه اجرایی کشور از ترامپ در اظهارات روز چهارشنبه یکم بهمن ماه وی برجسته بود. روحانی همزمان با روز تحلیف بایدن در جلسه هیات دولت اظهار نمود: امروز توپ در زمین آمریکا و واشنگتن است، اگر به تعهدات خود عمل کنند ما هم عمل می نماییم، ترامپ مرد اما برجام زنده ماند، همه تلاش تندروهای آمریکا، ارتجاع منطقه و صهیونیست ها این بود که برجام بمیرد، اما امروز برجام زنده است، ترامپ با پرونده سیاهش رفت ولی برجام زنده است.
دولتمردان کشور این مهم را درک کرده بودند که ترامپ نه تنها امتیازی در مذاکرات احتمالی به ایران نخواهد داد بلکه با رو کردن تصاویری تبلیغاتی از میز مذاکره با تهران، شانس پیروزی خویش را در انتخابات ۲۰۲۰ و رقابت با بایدن افزایش خواهد داد.
امروز هم هر چند دولتمردان ایران و تحلیگران سیاسی به احیای برجام در دولت بایدن خوشبین اند اما این به منزله تن دادن به مطالبات گزاف طرف مقابل و تسلیم بی قید و شرط در مقابل هر توافقی نیست. ازاین رو بایدن تا زمانی که به لغو تحریم ها و جبران خسارت اقدام نکند، احیای برجام بی مفهوم خواهد بود حتی اگر آمریکا رسما به این توافق ملحق شود.
منبع: bartariha.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد واكاوی افترا زنی ضد دولت با ابزار مذاكره