نقش دیپلماسی فردی رییس جمهوری در موفقیت سیاست خارجی
روزنامه ایران در یادداشتی می آورد: با گذر 100 روز از شروع به کار دولت سیزدهم می توان گفت مهم ترین ایده ای که دولت تا حالا دنبال کرده است، اولویت بخشی به ایجاد پیوند میان قدرت داخلی و خارجی با ابتنا بر این گزاره است که قدرت کشور بر دو پایه اقتدار داخلی و خارجی استوار است.
در ادامه مطلب روزنامه ایران در ۲۲ آبان به قلم محمد جمشیدی معاون سیاسی دفتر رئیس جمهوری می خوانیم: در شرایطی که دولت پیشین نقطه کانونی توجه خودرا فقط بر تعاملات خارجی قرار داده بود، دولت جدید معتقد به پیگیری همزمان تعامل داخلی و خارجی و گام برداشتن به سمت اقداماتی است که نتایج آن بطور ملموس محقق کننده منافع ملی کشور باشد. در این چهارچوب، دولت سیزدهم با هدف پیگیری یک استراتژی متوازن، توجه به وجوه مختلف حوزه اقتصادی و درنظر گرفتن ابعاد مختلف قدرت را بجای اتکای صرف بر تعامل با کشورهای منظومه غرب در دستور کار قرار داده است.
در این مسیر، یکی از سیاست های اعمالی، پیگیری همکاری و همگرایی مؤثر و مفید اقتصادی با همه قدرت های جهان و نه فقط کشورهای غربی است. با چنین نگاهی این واقعیت نمایان شد که صرف تمرکز بر نگاههای سیاسی بعنوان راه حل رسیدن به منافع اقتصادی که در دولت قبل دنبال می شد، در عمل کارایی ندارد یا اگر هم مؤثر واقع شود، منوط به اجرای خیلی از پیش شرط هایی است که طرف مقابل برای تغییر در سیاست های اساسی کشور می گذارد.
دولت سیزدهم با درنظر گرفتن اهمیت نقش آفرینی در کشورهای حوزه آسیا که به فهم صاحبنظران و سیاستمداران، در قرن فعلی به مهم ترین قطب قدرت تبدیل می شود، برای عضویت قطعی در سازمان همکاریهای اقتصادی «شانگهای» کوشش کرد.
عضویت در این سازمان که در اولین حضور آقای رئیسی در بیست و یکمین اجلاس صورت گرفت، به اجرائی کردن ایده چندجانبه گرایی اقتصادی و سیاسی ایران در منطقه آسیا کمک مؤثری خواهد نمود. سازمانی که بر حوزه اقتصادی متمرکز است و همگرایی و تقویت پیوندها و زیرساخت های اقتصادی کشورهای حوزه اوراسیا را دنبال می کند.
در این راستا تحرک شخص آقای رئیسی که خودش به پروسه تعاملات دیپلماتیک ورود کرد و دیپلماسی فردی مستمری داشت، به عملی شدن عضویت ایران و نشان دادن اراده کشور جهت تعمیق همگرایی آسیایی کمک شایانی کرد تا دولت در همان ابتدای کار به یک موفقیت بزرگ دیپلماتیک و استراتژیک برسد.
وجه مهم دیگر نقش آفرینی در سیاست خارجی کشور، باز هم به نقش شخص رییس جمهوری این دفعه در دیپلماسی واکسن بازمی گردد. تماسهای تلفنی مختلفی که ایشان در بحبوحه اپیدمی بیماری کرونا با سران سایر کشورها داشتند، به افزایش همکاری بین المللی با ایران کمک کرد. چه ایشان پیش تر هم در سخنان خود در مجمع عمومی سازمان ملل بر پیگیری این وجه از دیپلماسی یعنی همکاری در زمینه بهداشت بین الملل تاکید داشتند.
دیپلماسی ای که به انسانی تر شدن مناسبات در محیط بین المللی خواهد انجامید.
تقویت زیرساخت های علمی و دانش پزشکی برای مواجهه با تهدیدات بیماری های واگیردار جهانی هم همچون اهدافی است که دولت در همین زمینه در دستور کار خود قرار داده است. آنچه در این میان و در راه همکاریهای بین المللی دولت جدید اهمیت دارد، همکاری همه جانبه همه نهادهای داخلی و تعامل دوسویه آنها با دولت تحت هدایت شخص رییس جمهوری است که نتایج موفقیت آمیز آن در مراودات آسیایی و دیپلماسی واکسن پدیدار شد.
علاوه بر همه اینها کشور در بحبوحه مذاکراتی است که برای لغو تحریم ها به جریان انداخته است. در این راستا تامین منافع ملی در حوزه هسته ای با تاکید بر اولویت اصلی رفع تحریم است که منافع ملت را در نظر دارد برای اینکه هر توافقی که رفع تحریم را در نظر نداشته باشد، عملاً کارآیی نخواهد داشت. از طرفی دولت در کوشش برای تقویت سیاست همسایگی است تا از مزیت این حوزه در حوزه اقتصادی بهره ببرد.
این در حالی است که در رویارویی با بحران های جاری منطقه هم نقش فعالانه ای در پروسه مذاکرات صلح در پیش گرفته است و تا اینجا هم مشخص شده که اغلب کشورهای منطقه و جهان آماده همکاری با کشورمان هستند.
از همه اینها مهم تر ایده اصلی که بدون تردید سرفصل همه اقدامات دولت قرار دارد، تقویت بنیان های داخلی و بهره گیری از نتایج آن در پیگیری اهداف سیاست خارجی است. چه دشمنان تا حالا کوشیده اند ایران را مجبور به واگذاری امتیازاتی راهبردی کنند که ناشی از ضعف اقتصادی خواهد بود و بدون شک عملی شدن آن به تضعیف بنیه اقتصادی و زیرساخت های کشور هم منجر خواهد شد. پس دولت سیزدهم با هوشیاری بر افزایش توان داخلی در حوزه های مختلف متمرکز شده است تا از رهاورد اجرائی کردن این اراده، اهداف خود در عرصه سیاست خارجی را هم عملی سازد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد نقش دیپلماسی فردی رییس جمهوری در موفقیت سیاست خارجی