هنرمندان را از دایره انقلاب نرانیم به گزارش برتریها در یادداشت روزنامه ایران می خوانیم: فضای اجتماعی ما بخواهیم یا نخواهیم همواره مستعد جنجال است. گاه کوچکترین اظهارنظری را به سرعت مبدل به نزاعی میان حق و باطل می نماییم و به هم می پریم گویا نبرد آرماگدون شروع شده است. در ادامه این یادداشت که در ۲۸ بهمن به قلم محمد حسن روزی طلب انتشار یافته آمده است: فضای مجازی هم به این موضعگیری های هیجانی دامن زده است. سخن این نیست که از کاه، کوه می سازیم بلکه حرف این است که طمأنینه و مدارا گوهری کمیاب شده است. موضع اصولی همواره به معنای آرایش تهاجمی گرفتن به هرگونه اظهارنظری بی آنکه زمینه و پیشینه و گوینده آن سخن را بشناسیم نیست. موضع اصولی، نیازمند سنجیدگی است. این سنجیدگی در نسبت با نخبگان و اهالی هنر ضرورتی مضاعف دارد. رواداری نه به معنای تسامح و کوتاه آمدن از ارزش ها بل به معنای تحمل و سنجیدگی، چیزی است که جامعه ما به آن نیازمند است. حتی شاید مستلزم نوعی تغافل باشد تا بر چیزهای بی اهمیت چشم ببندیم تا خودمان عامل بزرگ شدن و دیده شدن آن سخن یا کنش اشتباه نشویم. معدودی از اهالی هنر متأثر از تأثیرات روشنفکری بر میدان هنر، به ورطه لجاجت می افتند و خویش را مبدل به عناصری حاشیه ای و فراموش شده می کنند که این دسته از دایره تحلیل ما بیرون اند ولی غالب هنرمندانی که داخل کشور مشغول فعالیت اند، علقه های ملی و دینی دارند و به دور از غوغای سیاست زدگی به کار خود مشغول اند. در این میان بزرگ ترین اشتباه این است که با پیشداوری هرگونه اظهارنظر از طرف هنرمندان را تقابل با شریعت و ارزش ها تفسیر نماییم. برخورد با هنرمندان نباید بگونه ای باشد که آنها را به ورطه لجاجت و عناد سوق دهد. برخوردهای تند و به ظاهر انقلابی گاه نه تنها هوده ای نمی بخشد بلکه تکمیل کننده پازل دشمنان و براندازانی می شود که به دنبال غیریت سازی هنرمندان با نظام و انقلاب اند. البته موضعگیری های تند، نسنجیده و کوته فکرانه برخی ضد اظهارنظر کوچک هنرمندی در نشست رسانه ای پس از اکران یک فیلم، می تواند به ضد هدف خود بدل شود و جز ایجاد هزینه نتیجه ای ندارد. اظهارات احساسی و بی قصد و غرض یک فیلمنامه نویس در فضای هیجانی پرسش و پاسخ های نشست های رسانه ای فجر را دستمایه تفسیرهای فقهی و فلسفی نماییم و با زشت ترین عبارات به هنرمندی که اثرش را راهی جشنواره فجر انقلاب کرده است حمله نماییم، با کدام عقل سلیم تأیید می شود؟ تأکیدات رهبر انقلاب بر توسعه حوزه فرهنگ و هنر بر کسی پوشیده نیست. لازمه تحقق این مهم این است که بتوانیم با قشر فرهیخته و هنرمند تعامل نماییم. در این میان هیچ چیز بدتر از دوقطبی کردن فضا و راندن اهالی هنر از دایره نظام و انقلاب صدمه زا نیست. امروز با چشم غیرمسلح میتوان بهبود فضای فرهنگ و هنر کشور را رصد کرد و رشد آنرا چه به لحاظ کمی و چه از حیث کیفی مشاهده نمود. جشنواره فجر بعنوان مهم ترین رویداد هنری در همه بخش های خود شامل فیلم و تئاتر و تجسمی و موسیقی نشان داد که چه ظرفیت های خوبی در بین اهالی هنر ما برای عرضه آثار پرارزش وجود دارد. درخشیدن اثری در جشنواره فیلم فجر با مضمون جهاد و شهادت شاهدی واضح بر این مدعاست. ستیز اجتماعی در جامعه ما با هر بهانه کوچکی، خواست دشمنان این ملت است. شناخت اصل و فرع، طمأنینه، رواداری، موضعگیری سنجیده و پیشگیری از دامن زدن به فضای ستیز اجتماعی راهبردی است که اراده دشمن را خنثی می کند.