عقربه هایی که دولت را می سنجد
احصاء وعده ها و تعیین زمان بندی مشخص برای تحقق برنامه های تعیین شده، متر و معیاری مشخص برای ارزیابی عملکرد نهادهای اجرایی پیش روی مردمی قرار می دهد که از وعده های محقق نشده به تنگ آمده اند.
تغییر دولت ها و اساسا رقابت های انتخاباتیِ منتهی به تغییر مدیریت دستگاه اجرائی، همیشه با انتقاد از وضع به جا مانده و ترسیم آرمان شهری هم راه است که وضعیتی متفاوت و البته بهبودیافته درساحت های مختلف حیات جمعی را تصویر می کند خصوصا برای مردمی که تغییر را مطالبه می کنند.
بهبود وضعیت اقتصادی، برقراری عدالت اجتماعی، مبارزه با فساد، ایجاد شفافیت، حل مشکلات جوانان، ارتقای سطح سلامت جامعه، تامین منافع ملی و... از اهداف کلان و چشم نوازی است که در شروع کار از طرف دولت ها مطرح می شود و در پایان کار، نامزدهای ریاست جمهوری دولت های بعدی با گلایه از سطح پایین همین شاخص ها در جامعه، بهبود اوضاع را وعده می دهند.
کلی گویی، خرد نکردن این اهداف کلان به اهداف کوچکتر و احاله مسئولیت بخش های مختلف آن به نهادهای مرتبط، عدم برنامه ریزی و عدم انتشار زمان بندی مشخص برای اجرای این برنامه ها از طرف وزارتخانه ها و نهادهای اجرائی صدمه ای است که تا حالا دامن خیلی از دولت ها را گرفته است. چه بسیار وعده های پرطمطراق و البته لازم الاجرایی که بعد از چهار یا ۸ سال مسئولیت، بخش کمی از آن عملی شده با اصلا به آن پرداخته نشده است.
تعیین زمان بندی و ضرب الاجلی برای تحقق وعده ها
از نگاه ناظران، چاره آسیبِ فراموشی وعده ها، تعیین برنامه زمانی مشخص از طرف نهادهایی است که قبل از این اهداف و برنامه های خودرا تعیین و اعلام نموده اند. در غیر این صورت، نه فقط ظرفیت ویژه سازمان مربوطه مغفول خواهد ماند، بلکه کارویژه آن هم محقق نخواهد شد.
اعلام زمان بندی مشخص، با جهت دهی به همه کنش ها و فعالیت سازمان های متولی و بسیج ظرفیت های نهادی در امتداد عمل به این برنامه ها، مسیر و زمان دستیابی به اهداف اعلانی را کوتاه می کند.
با تعیین زمان بندی، همین طور مطالبه گری عمومی هم کارآمدتر شده و مردم دقیقا می دانند چه کارکردی را از چه سازمان و نهادی مطالبه کنند. این مهم به مساله پاسخگویی هم سمت وسویی منطقی می دهد.
مطالبه ی سخن گفتن با مردم
مسئولان باید مردم را در جریان روند اجرای برنامه ها و میزان و درصد تحقق برنامه ها و احیانا چالش های موجود بر سر راه تحقق آنها گذاشته و درباب روند انجام کار با مردم سخن بگویند. تنها معیار ارزیابی عملکرد نهادهای اجرائی میزان پیشبرد برنامه هایی است که زمان بندی مشخص برای آنها تعیین شده باشد.
این همان نکته ای است که رهبر انقلاب در دیدار اعضای هیات دولت یاد شده قرار داده و تصریح کردند: حرف زدن با مردم و مشکلات را و راهکار ها را با مردم در بین گذاشتن یکی از جلوه های مردمی بودن است. مسائل تان را با مردم مطرح کنید. یک وقت مشکلی وجود دارد، راه حلّی [هم] وجود دارد. البتّه اهتمام کنید حرف زدن شما سبب یأس مردم نشود که بعضی بی توجّهی می کنند به این نکته و حرف نامناسب و خلاف واقع می زنند که سبب ناامیدی مردم می شود؛ نه، هر مشکلی چاره ای هم دارد. با مردم در بین بگذارید، با مردم حرف بزنید، از مردم کمک بخواهید در موارد مختلف، هم کمک فکری، هم کمک عملی.
حتی اگر وعده ای محقق نشد، مسئولان می توانند دلیلهای آنرا برای مردم بصورت شفاف تشریح کنند یا اگر از طرف مسئولی کوتاهی صورت گرفته بود، از مردم عذرخواهی کنند. به هر صورت مسئولان باید مردم و جامعه را ولی نعمتان مسلمی بدانند که حق دارند بدانند برای تحقق منافع ملی در نهادهای اجرائی چه برنامه هایی در چه مرحله ای از اجرا قرار دارد و اگراحیانا مانعی وجود دارد، این موانع کدامند و اگر اشتباهی هم رخ داد، مردم را مخاطب عذرخواهی خود قرار دهند.
در سالهای قبل یکی از لطمه های جدی برای اعتماد عمومی که این سرمایه اجتماعی را خدشه دار کرد، همین دوری گزینی از مردم و پناه بردن برخی مسئولان به برج عاج سیاست ورزی بود. در شرایطی که مردم تحت سخت ترین فشارها قرار گرفتند، ارتباط هرچند یک سویه و تلویزیونی رییس جمهوری هم با مردم به صورتی قطع شد و سفارش های پرشمار ناظران و دلسوزان نظام به مسئولان برای گفت و گو با مردم، بیان مشکلات و حتی عذرخواهی ها مورد بی توجهی قرار گرفت.
این در حالی است که رهبری هم ضرورت عذرخواهی از مردم را مورد توجه دولتمردان تازه نفس قرار داده و تصریح کردند: در یک جاهایی یک خطایی اتّفاق می افتد -خب همه ی ماها اشتباه میکنیم دیگر؛ خطا در کار ماها کم نیست- از مردم عذرخواهی کنید؛ صریحاً [بگویید] این اشتباه شده، از مردم عذرخواهی کنید. مردمی بودن این جهات مختلف را دارد.
وزیران موظف به زمان بندی برنامه ها هستند
دولتمردان سیزدهم بنا به سفارش رهبری، زمان بندی برنامه ها را در صدر برنامه های خود قرار داده اند. رهبر انقلاب در اولین دیدار رئیس جمهوری و اعضای دولت سیزدهم تاکید کردند: اعتماد مردم بزرگترین سرمایه دولت می باشد که متاسفانه تا حدی لطمه دیده است و راه ترمیم آن، «یکی شدن حرف و عمل مسئولان» است. باید در صحبت ها بسیار مراقب بود و اگر وعده ای داده شد، حتما به آن عمل شود برای اینکه دادن وعده و عمل نکردن به آن سبب سلب اعتماد مردم خواهد شد. گزارش خدمات خودتان را هم به مردم بدهید؛ گزارش صادقانه، بدون مبالغه، بدون بزرگ نمایی؛ صادقانه [بگویید] این کارها را انجام داده اید. مردمی بودن اینها است؛ اینها جهات مختلف مردمی بودن است.
این مهم مورد توجه ویژه دولتمردان قرار دارد. «محمد مخبر» معاون اول رییس جمهور در نخستین جلسه هیات دولت با اشاره به وعده های رییس جمهوری در زمان انتخابات، اظهار نمود: مردم رییس جمهور را به صدق می شناسند. رییس جمهور وعده هایی به مردم داده است، وزرا هم در کمیسیون های مجلس شورای اسلامی قول هایی داده اند.
به گفته مخبر، وعده های رییس جمهور احصاء شده است. باید ظرف زمانی تحقق این وعده ها مشخص شود. قول های وزرا هم باید احصاء شود، هر وزیری وعده های خودرا احصاء کرده و زمانبندی و جدول بندی کند تا ماهانه روند پیشرفت وعده ها بررسی شود.
معاون اول رییس جمهوری برای تبیین این مساله مثالی آورد و اضافه کرد: اگر وزیر راه و شهرسازی مقرر است یک میلیون مسکن در سال بسازد، باید مشخص نماید در هر ماه چه تعدادی مسکن ایجاد می شود. باید در وزارتخانه ها مشخص شود تولید به چه میزان انجام می شود؛ یعنی زمانبندی داشته باشد و وزرا هم باید این زمانبندی را مشخص کنند.
نکته مهم و اساسی دیگر را باز هم باید در بیانات رهبری جست که تصریح داشتند «فرصت چهار سال خدمت به سرعت تمام می شود و نباید گذاشت حتی یک ساعت از این فرصت که متعلق به مردم و اسلام است، هدر برود.»
منبع: برتریها
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد عقربه هایی که دولت را می سنجد