تغییر سبک زندگی دانش آموزان با بازگشایی مدارس روزنامه ایران در گزارشی نوشت: دو هفته بیشتر به شروع سال تحصیلی جدید نمانده است و امسال هم مانند سال قبل از جنب وجوش و تکاپوهای جذاب دانش آموزان برای تدارک ملزومات مدرسه و آغازی دیگر برای تحصیل خبری نیست. روزنامه ایران سه شنبه ۱۶ شهریور در گفت و گو با کارشناسان و مشاوران آموزشی از راه حل ها و الزامات آموزش حضوری می نویسد: انگار شوق و اشتیاق بازگشایی مدارس در سایه روشن آموزش مجازی و وبگردی های دانش آموزی رنگ باخته است. هرچند کم نیستند دانش آموزانی که برای بازگشایی مدارس و آموزش حضوری لحظه شماری می کنند اما تعداد دانش آموزانی که انتشار کرونا و زندگی در قرنطینه سبک زندگیشان را تغییر داده هم بسیارند. گروهی که تغییر سبک زندگی ناشی از انتشار کرونا ویروس توانسته خیلی از علاقه مندی هایشان را تغییر دهد و زندگی و آینده آنها را در مسیری متفاوت قرار دهد. خیلی از متخصصان روانشناسان و جامعه شناسان و همین طور کارشناسان حوزه آموزش اعتقاد دارند که آموزش مجازی با وجود تأثیرات مثبت، نتایج ناگواری را برای دانش آموزان به همراه دارد و برای جلوگیری از این لطمه ها که تأثیرات عمیق و طولانی مدت بر زندگی دانش آموزان می گذارد بایدهرچه زودتر آموزش حضوری از سر گرفته شود. خانم کرمی دو فرزند دارد یکی کلاس ششم و دیگری کلاس چهارم را پشت سر گذاشته است. او به «ایران» می گوید: زندگی با این شرایط کرونائی دیگر قابل تحمل نیست. از یک طرف ترس از مبتلاشدن به بیماری جانمان را می گیرد از جانب دیگر شرایط و تغییراتی که در زندگی مان به وجود آمده. من و همسرم به علت شغلمان از بامداد تا عصر در خانه نیستیم. درحالی که دو فرزندم با تعطیلی مدارس خانه نشین شده اند و در خانه تنها هستند. او ادامه می دهد: اوایل حوصله شان سر می رفت و مدام سربه سر هم می گذاشتند و با هم درگیر می شدند اما کم کم وبگردی آنها را به دو فرد غریبه با هم تبدیل نموده است. هریک با گوشی و تبلت خود در گوشه ای از خانه مشغول بازی و تماشای فیلم است بی آنکه به دیگری توجه کند. چند ماهی هم هست که جهت استفاده از اینترنت بهتر شب ها تا دیروقت بیدارند و روزها می خوابند. سیستم زندگیمان به کلی تغییر کرده است. ای کاش زودتر مدارس باز شود و باردیگر به نظم سابق بازگردیم. خانم جعفری اما مخالف بازگشایی مدارس است. دختر او امسال به کلاس سوم می رود. او به «ایران» می گوید: دخترم کوچک تر از آنست که بتواند از خود مراقبت کند می ترسم به مدرسه برود و بیمار شود. گفته اند کودکان اگر بیمار هم نشوند ناقلند من مادر پیری دارم که از او نگهداری می کنم. نگرانم اگر دخترم به مدرسه برود و ناقل بازگردد ممکنست زندگی مادرم هم به خطر بیفتد. افزایش فردگرایی در دوران شیوع کرونا مصطفی آب روشن استاد دانشگاه و جامعه شناس معتقد می باشد کرونا ویروس در مدت زمانی کوتاه، نتایج فراوانی را به دنیا تحمیل کرده است او با اشاره به اینکه زندگی در قرنطینه و فاصله گرفتن از سبک زندگی و الگوی فکری کلاسیک، ما را با ابعاد و کیفیت جدیدی از زندگی آشنا کرده است به «ایران» می گوید: اگر بخواهیم رابطه کرونا ویروس را با سبک زندگی دانش آموزان واکاوی نماییم باید اقرار نماییم که شروع قرنطینه و افزایش فردگرایی لطمه های فراوانی را به خصوص به دانش آموزان وارد کرده است. او می افزاید: عدم حضور در مدرسه؛ روند آموزشی و اجتماعی شدن دانش آموزان را با بی نظمی جدی مواجه کرده، برای اینکه بازی و تعامل با دیگر بچه ها به خصوص در محیط مدرسه نقش مهمی در روند جامعه پذیری و افزایش هوش اجتماعی دانش آموزان ابتدایی دارد. عدم تحرک کودکان و ماندن در خانه نه فقط به افزایش وزن و چاقی منجر خواهد شد بلکه این دسته از دانش آموزان در آینده در ارتباطات و تعاملات بین فردی گرفتار مشکل خواهند شد، برای اینکه بروز احساس و عواطف روزمره به خصوص در احوالپرسی های چهره به چهره به شدت کمرنگ شده است وقتی در شیوه های ارتباطات رودررو مانند دست دادن و روبوسی محدودیت های شدید به وجود آمده است به نظر می آید هنجارها و الگوهای جدیدی درحال شکل گیری است که قالب و محتوای تعاملات اجتماعی در آینده را دگرگون خواهدنمود. این جامعه شناس تاکید می کند: بجز موارد یاد شده غافلگیری نظام آموزش و پرورش در روبه رو شدن با همه گیری ویروس و از طرفی محدودیت های فراوان در ارائه به موقع خدمات آموزش مجازی، موجب افت شدید تحصیلی در دانش آموزان شده است ناگفته نماند که آموزش مجازی برای دانش آموزانی مفیدست که انگیزه بیشتری برای درس خواندن دارند اما تحقیقات ما را به این نتیجه می رساند که آموزش آنلاین برای دانش آموزان بی انگیزه عملاً بی اثر است برای اینکه به اشکال مختلف از زیر بار مسئولیت شانه خالی می کنند. نظم و انضباط رکن اصلی زندگی دکتر حسین ابراهیمی مقدم روانشناس نیز ضمن اشاره به تبعات استفاده از فضای مجازی برای آموزش دانش آموزان به «ایران» می گوید: سبک زندگی دانش آموزان در مدت قرنطینه و تعطیلی آموزش حضوری در مدارس، تغییر کرده است. حتی سبک خواب و بیداری دانش آموزان تحت تأثیر قرار گرفته، بدین جهت طبیعتاً آنها در دوران پساکرونا و هنگام ورود به سبک زندگی پیشین، با مشکلاتی مواجه خواهند شد. او ادامه می دهد: تغییر سبک زندگی دانش آموزان از نظر خواب و بیداری، خورد و خوراک، روابط اجتماعی و حتی ارتباط با اعضای خانواده منجر به شکل گیری روحیه جمع گریزی در بعضی از آنها شده است. کاهش اعتماد به نفس در گروهی از آنها بگونه ای است که می توان گفت در آینده ممکنست در خود ابرازی در محیط های تحصیلی و شغلی و حتی در اجتماع هم گرفتار مشکل شوند. از طرفی مهارت های اجتماعی آنها به درستی رشد نمی کند و به علت کاهش ارتباطات بحث داشتن هدف های مشترک، روحیه همدلی، فداکاری و وفاداری نیز در آنها به شدت گرفتار لطمه خواهد شد. ابراهیمی مقدم ضمن اشاره به مزایا و معایب تغییر سبک زندگی می گوید: البته بچه های ما در این زمان مهارت های خوبی مانند استفاده از فضای مجازی و وبگردی را آموختند. اما درعین حال از برخی آموزش های مفید مانند بازی های مشارکتی که راه آموزش ارتباطات اجتماعی سالم و سازنده است، بازماندند. سبک زندگی سالم با روابط اجتماعی درست بر طبق احترام متقابل به وجود می آید. بچه هایی که در دوران کرونا نتوانستند از محیط های مناسب برخوردار باشند نمی توانند احترام متقابل و همکاری متقابل با همسالان را ببینند، بیاموزند و از آن بهره مند شوند. این روانشناس تاکید می کند: خیلی از بچه ها شب ها بیدار هستند و روزها می خوابند. بیدار ماندن های شبانه به علت بهتر بودن اینترنت یا آرامش و سکوت بیشتر عملاً ساعت بیولوژیک بدن را به هم می ریزد. در حقیقت هنگامی که فرد باید بخوابد، بیدار است بدین سبب هوشیاری لازم را ندارد و برعکس هنگامی که باید بیدار باشد، می خوابد. طبیعتاً این خواب خوبی نیست و افسردگی و بی حالی را به دنبال خواهد داشت. از طرفی هنگامی که سیستم خواب و بیداری انسان به هم بریزد عملاً نظم و انضباط در زندگی انسان نیز گرفتار مشکل خواهد شد. هنگامی که دانش آموز به مدرسه می رفت عملاً باید ساعت مشخصی در مدرسه حضور می یافت و ساعت خاصی از مدرسه خارج می شد ولی حالا بجز کلاس های مجازی، ساعات درس خواندن و حتی استراحت آنها نظم خاصی ندارد. این درحالی است که اکیداً به رعایت نظم در امور سفارش می شود و به طور معمول افرادی که در کارهای خود نظم و انضباط دارند انسان های موفقی هستند. افزایش خشونت خانگی نتیجه در هم آمیختگی نقش والدین و معلم مینو کرم پور روانشناس و مشاور آموزشی نیز در اینباره به «ایران» می گوید: هنگامی که ستاد کرونا اعلام نماید می توان با رعایت پروتکلهای بهداشتی در کنار یکدیگر در جامعه حضور یافت آنگاه مدارس هم باید بازگشایی می شود. چونکه سیستم زندگی دانش آموزان به علت تعطیلی طولانی مدت تغییر کرده و گرفتار به هم ریختگی شده است. برای کودکان در سنین دبستان این بی نظمی در ساعات زندگی و خواب و بیداری به تأخیر رشد جسمی و حتی تأثیر بر قدرت حافظه آنها منجر گردیده است. او ادامه می دهد: پدیده دانینگ - کروگر می گوید فرد کم مهارت و کم سواد مهارت خودرا بالاتر از سطح واقعی تخمین می زند و برعکس فردی که مهارت بالایی دارد و باسواد است سطح علمی و مهارتی خودرا پایین تر تخمین می زند. هم اکنون این اتفاق برای بسیاری از دانش آموزان ما افتاده است. برای مثال هنگامی که والدین نتیجه آزمون بچه ها را می بینند گمان می کنند آنها از سطح علمی خوبی برخوردار می باشند درحالی که خیلی از آنها بصورت گروهی و یا با کمک دیگران و یا حتی با استفاده از اینترنت امتحان می دهند. به مرور فراموش می شود این سواد برای بچه نبوده و او تخمین درستی از وضعیت علمی و هوش و استعداد خود نخواهد داشت و گرفتار خطا می شود. کرم پور می افزاید: در مورد دانش آموزان اصطلاحاً زرنگ و ساعی هم ممکنست با مشکل مواجه شویم. دانش آموزانی که زمانی مهارت زیادی داشتند پس از مدتی که به دانش خود اضافه نمی کنند گرفتار افول توانایی می شوند اما بیش تخمینی مانع از درک درست آنها از وضعیت خود می شود که این مساله هم خطرناک می باشد. به اعتقاد من اگر شرایط کرونا سفید یا زرد باشد با رعایت پروتکلهای بهداشتی و اجازه وزارت بهداشت بهتراست مدارس بازگشایی شود. این روانشناس عنوان می کند: در خیلی از خانواده ها، والدین نقش معلم را پذیرفته اند. در حقیقت نقش ها درهم آمیخته شده و ما می بینیم که خیلی از مادرها نقش معلمی را هم پذیرفته اند در حالیکه یک مادر، فقط مادر است نه معلم و برای ایفای درست نقش مادری نباید معلم هم باشد. اما اجبار سبب شده این دو نقش در هم آمیخته شود و ناهنجاری زیادی در خانواده بوجود آورد.