نیروی انسانی، چالش بزرگ صنعت گردشگری کشور به گزارش برتریها روزنامه ایران در یادداشتی نوشت: صنعت گردشگری ماهیتی خدماتی دارد و محصول اصلی آن تجربه ایست که توریست و میهمان از حضور در مقصد کسب می کند. بدین سبب دانش و مهارت کارکنان و عرضه کنندگان صنعت نقش بسیار مهمی در توسعه گردشگری در آن مقصد خواهد داشت. روزنامه ایران ۱۵ دی یادداشتی به قلم امیرعباس وفائی کارشناس ارشد گردشگری منتشر نمود و آورد: اقتصاد جهان را می توان به چهار دوره اصلی اقتصاد کشاورزی، اقتصاد صنعت، اقتصاد خدمات و اقتصاد تجربه تقسیم بندی کرد. باتوجه به محدویت های موجود در بخش های کشاورزی و صنعت، اهمیت بخش گردشگری که جزو دوره های اقتصاد خدمات و تجربه است، بیش از پیش به چشم می خورد. با بررسی اجمالی عوامل پیشرفت و توسعه در کشورهای پیشرو در این صنعت، به این نتیجه می رسیم که تمامی این کشورها، علاوه بر وجود زیرساخت های مناسب، از نهادهای مناسب آموزشی، نیروی انسانی توانمند و آشنا با دانش نظری و عملی این صنعت و همین طور یک نظام تدوین استراتژی توسعه منابع انسانی مؤثر برخوردار می باشند. یکی از مهم ترین هدف های این استراتژی آنست که چه در بخش دولتی و چه در بخش خصوصی افراد مناسب، در زمان مناسب در سمت های تخصصی مناسب خود قرار گیرند. صنعت گردشگری ماهیتی خدماتی دارد و محصول اصلی آن تجربه ایست که توریست و میهمان از حضور در مقصد کسب می کند. بدین سبب دانش و مهارت کارکنان و عرضه کنندگان صنعت نقش بسیار مهمی در کیفیت تجربه، ایجاد رضایت و در نهایت توسعه گردشگری در آن مقصد خواهد داشت. متأسفانه امروزه بخش منابع انسانی صنعت گردشگری ایران به محلی برای اشتغال فارغ التحصیلان بیکار مانده سایر رشته های تحصیلی تبدیل گشته است! کارکنانی که هیچ انگیزه و دغدغه دیگری به جز کسب درآمد و سود حداکثری در کوتاه مدت ندارند. بنظر می رسد که روابط و لابی گری نقش اول را در اشتغال بخش دولتی ایفا می کند و بخش خصوصی نیز از فقدان دانش حرفه ای و آموزش اصولی رنج می برد. از نظر نگارنده، فقدان نیروی انسانی با کفایت، جلوتر از مواردی مانند نبود زیرساخت، قوانین دست و پا گیر و... اصلی ترین چالشی است که گردشگری ایران با آن روبه رو شده است. اما راهکار این مشکل چیست؟ توسعه منابع انسانی دربرگیرنده معرفی، حذف، اصلاح و تعدیل، جهت دهی و راهنمایی فرایندها به نحوی است که تمامی افراد و گروه ها را به کسب مهارت، دانش و شایستگی ضروری انجام وظایف کاری درحال و آینده توانا سازد. ماهیت خاص صنعت گردشگری کارکنانی را می طلبد که دغدغه توسعه کشور، فرهنگ و این صنعت را داشته باشند و در کسب دانش، برقراری ارتباط مؤثر، خیرخواهی و محبت به دیگران، تامین نیازهای دیگران و حل مشکلات در زمان بحران توانمند باشند. بدین سبب آموزش هدفمند و صحیح منابع انسانی چه در بخش دولتی و چه در بخش خصوصی از اهمیت زیادی برخوردارست. به نظر می رسد بخش دولتی صنعت در ایران نیازی مبرم به ایجاد انگیزه و دغدغه در کارکنان بوسیله مشوق های مالی و غیر مالی، آموزش و پوست اندازی آهسته و پیوسته دارد. بدین معنا که بعد از بازنشستگی کارمندان فعلی، افراد برمبنای دانش، تخصص و انگیزه شان جذب شوند و نه برمبنای روابط و لابی گری! در بخش خصوصی نیز نیاز به بازبینی در پروسه آموزش و همین طور ایجاد دغدغه در کارکنان صنعت اهمیت فراوانی دارد. بطور کلی کارهای توسعه منابع انسانی، به دنبال دستیابی به اهدافی نظیر انگیزش، یادگیری، عملکرد، توانایی تغییر، بهبود دانش، مهارت و شایستگی است. فراموش نکنیم که این منابع انسانی هستند که سطح کیفیت گردشگری را در هر کشوری افزایش و یا کم می کنند. امید است شاهد آن باشیم که افراد مناسب، در زمان مناسب در سمت های تخصصی مناسب خود قرار گیرند.