شیوع بی خیالی در ایام واکسیناسیون روزنامه آرمان ملی در یادداشتی نوشت: در شرایطی که مسؤلان اعلام می کنند که میلیونها نفر در کشور واکسینه شده اند، آمار رعایت پروتکلهای بهداشتی به شدت کاهش پیدا کرده و جامعه به شکلی گرفتار بی خیالی شده است. روزنامه آرمان ملی ۲۴ مهر یادداشتی به قلم ایرج خسرونیا پزشک و رئیس انجمن متخصصان داخلی منتشر نمود و نوشت: تابحال مقاله یا اظهارنظری از جانب هیچ متخصص و پزشکی از سازمان های جهانی منتشر نشده که با واکسیناسیون حتی ۷۰ درصدی هم کرونا از بین خواهد رفت یا آمار آن به صفر خواهد رسید. در این میان، شاید متهم اصلی افزایش یا ثبات آمار هم بر همین مبنا است. حتی در کشورهایی که ۹۰ درصد آنها فایزر و مدرنا زده اند هم کرونا وجود دارد و هنوز آمارشان به صفر نرسیده است. واکسن به علت کاهش ریسک بیماری و مرگ بر اثر کرونا است نه ایمنی جمعی و آخر کرونا. از طرفی و متاسفانه در کشور ما (مخصوصا شهرستان ها) بسیاری یادشان رفته که ماسک می زدند یا باید فاصله یک ونیم متری شان را حفظ کنند. مردم به خصوص در شهرستان ها (جنوب شهرهایی نظیر تهران و حاشیه آن) گرفتار سهل انگاری و بی خیالی شدید شده اند و اگر آمار رعایت پروتکلهای بهداشتی در بالا یا مرکز شهرها، ۶۵ درصد است، در آن منطقه (طبق مشاهدات) ۳۰ تا ۲۰ درصد! در این میان حتی بسیاری واکسن هم نمی زنند، آنها یا در انتظار واکسن فایزر هستند یا باور دارند که چون تاکنون رعایت کرده اند و ظاهرا مبتلا نشده اند، پس خطر واکسیناسیون را بر مبنای ترویج شایعات در شبکه های اجتماعی را به جان نمی خرند! در حالیکه اگر من واکسن می زنم که دیگری بیمار نشود، یعنی برای خروج از این شرایط به تنهایی قادر به انجام کاری نیستیم. این نقد به کشورهای بزرگ هم وارد است؛ مثلاً بعضی از این کشورها از همه منابع شان استفاده کردند و دز سوم را هم به همه جمعیت شان تزریق کردند اما در دیگر نقاط دنیا مردم هنوز دسترسی به واکسن ندارند. درحالی که شعار همه متخصصان سازمان بهداشت جهانی هم این بود که همه گیری را باید با کمک هم آخر دهیم. همه کشورها در کنار هم بمانیم و همه اینها سبب می شود بیماری کنترل شود. در سطح جامعه هم همین است؛ تا من واکسن نزنم، تا تو رعایت نکنی و تا کل جامعه به حد معقول واکسن زدن نرسیم، این بیماری مهار نمی گردد. تازه از کلمه مهار استفاده می کنم چونکه این ویروس جهش های مختلف دارد و امکان از بین رفتن کامل آن تقریباً محال است. باید برای افراد جا بیفتد که دز اول که هیچ حتی پس از تزریق دز دوم هم باید اصول بهداشتی را رعایت نمایند. حس روانی تصور ایمنی تا حدی قابل درک است اما برخی، مراعات اصول بهداشتی را با اتکا به همین حس کاملاً رها می کنند و این قابل قبول نیست. یادمان باشد تا وقتی که امکان همه گیری وجود دارد و رفتار ویروس طوری است که سیستم بهداشت و درمان را به صورت کامل درگیر می کند، باید همچنان رعایت نماییم، دست ها را بشوییم، ماسک بزنیم و فاصله گذاری اجتماعی را رعایت نماییم.